همه چیزهایی که باید موقع خرید حبوبات بدانید
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۳۳۱۱۳
همشهری آنلاین، با صرف‌نظر از این موضوع، امروزه با کشف خواص پزشکی و آثار مثبتی که بر سلامت بدن می‌گذارند، حبوبات در همه نقاط دنیا به خوراک پر طرفداری تبدیل شده‌اند. حضور حبوبات در هر غذایی، آن را غنی‌تر و ارزشمندتر می‌کند. کشاورزی حبوبات با هر آب و هوایی سازگار است. آنها هم در مناطق خشک و به شیوه دیم و هم در مناطق پربارش و به صورت آبی کشت می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طبق گفته‌های دست‌اندرکاران خرید و فروش حبوبات، شیوه نادرستی که در معامله لوبیا بین تولید کننده و خریدار کل وجود دارد، باعث بروز مشکلاتی شده است. به این ترتیب که خریدار عمده یا همان واسطه‌ای که محصول را وارد بازار می‌کند، قیمت پایینی را برای خرید لوبیا پیشنهاد می‌کند. از طرفی کشاورز که برای به عمل آمدن محصولش زحمت زیادی کشیده است، حاضر نیست ضرر کند. بنابراین سنگ‌های ریز را قاتی محصول می‌فروشند تا حداقل کمتر ضرر و آسیب‌دیده باشند. این سلسله مشکلات همین طور ادامه پیدا می‌کند تا به دست خریدار جزء برسد. با وجود این، لوبیای ایرانی بهترین نوع لوبیاست.
نوعی لوبیای چیتی خارجی در بازار وجود دارد که ظاهر آن لوبیای پلاستیکی را تداعی می‌کند و بازار خرید و فروش خوبی ندارد. فروشندگان می‌گویند که خوشبختانه خیلی‌ها با دیدن ظاهر آن از خریدش منصرف می‌شوند و سراغ لوبیای تولید داخل کشور می‌روند.
لوبیا سفیدلوبیای سفید یکی از اجزای اصلی آب‌گوشت سنتی ما ایرانی‌هاست. البته به غیر از آب‌گوشت قرمز در آب‌گوشت بزباش که با سبزی پخته می‌شود، بعضی از آش‌ها و البته کوکوی لوبیاهم استفاده می‌شود. لوبیای سفید محصول آذربایجان طرفدار زیادی دارد.
لوبیا چشم بلبلیلوبیای چشم بلبلی محبوب آذربایجانی‌هاست و با آن لوبیاپلوی خوشمزه‌ای درست می‌کنند. لوبیا چشم بلبلی زودپز و زودهضم استو خواص زیادی هم دارد.
عدسعدس کهنه و تازه یک فرق عمده با همدیگر دارند که در واقع وجه تمایزشان به حساب می‌آید. عدس تازه سبز رنگ است ولی عدس هر چه کهنه‌تر باشد، رنگ آن به زردی و سرخی میل می‌کند. عدس را از خارج هم وارد می‌کنند. بیشترین واردات عدس از کشور کانادا صورت می‌گیرد. قبل از اینکه نوع کانادایی را وارد بازار کنند، آن را سمپاشی می‌کنند. در یک بازه زمانی شایعاتی درباره عدس‌های کانادایی و سمپاشی آنها بر سر زبان‌ها افتاد که به مرور فراموش شدند. اما هنوز هم که هنوز است، خریداران عمده و مردم عادی علاقه‌ای به عدس کانادایی نشان نمی‌دهند و به جای آن عدس ایرانی را ترجیح می‌دهند.
نخوددر یک دسته‌بندی نخود را براساس درشتی و جثه آن طبقه‌بندی می‌کنند؛ نخود شماره هشت، نه و ده. طبیعتا هشت کوچک‌ترین سایز و ده بزرگ‌ترین نخود از نظر اندازه است.
در یک دسته‌بندی دیگر، نخود به ایرانی و خارجی تقسیم‌بندی می‌شود؛ یعنی نخود وارداتی و تولید داخل کشور. تکلیف نخودی که در داخل کشور تولید می‌شود، معلوم است. تقریبا همه شهرهای ایران نخود کشت می‌کنند و نخودها بر اساس شهرها نامگذاری می‌شوند. با وجود رقابت خوبی که در این زمینه وجود دارد، نخود کرمان نسبت به انواع دیگر، مشهورتر و خوشنام‌تر شده است. در حال حاضر بهترین نخود را نوع کرمانی آن می‌دانندد نخودهای وارداتی نسبت به انواع ایرانی ظاهر بهتری دارند. بارزترین ویژگی آنها درشتی است.
لپهدو نوع لپه در بازار است که هر دو هم خریدار دارند. اما لپه‌های ایرانی خوش اقبال‌تر هستند و شهرتشان بیش از نوع خارجی است. لپه آذر شهر، معروف‌ترین لپه ایرانی است و از نظر کیفیت قابل مقایسه با لپه سایر شهرها نیست. البته متاسفانه تقلب در این مورد هم بیداد می‌کند. بعضی فروشندگان مقداری لپه آذرشهر را با انواع دیگر مخلوط می‌کنند و به نام آن و به کام خودشان سود می‌برند.
لپه‌های خارجی‌ای هم که در بازار یافت می‌شوند قدری درشت‌تر از حد معمول هستند اما برای پخت به زمان بیشتری نیاز دارند. در واقع لپه‌های خارجی به اصطلاح دیر پز هستند.
کد خبر 758488 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها حبوبات آموزشی خریدمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۳۳۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران ۱۰۰ تولیدکننده موبایل دارد، کره جنوبی یک عدد؛ چرا این نگران‌کننده است؟
100 شرکت در ایران برای تولید موبایل تسهیلات گرفته‌اند؛ عددی شگفت‌آور که درعین‌حال نگران‌کننده است.
«۱۰۰ شرکت در سال ۱۴۰۲ برای تولید گوشی تلفن همراه درخواست مجوز کرده و با دریافت برخی «حمایت‌ها و تسهیلات» فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.»
به گزارش دیجیاتو، این‌ها صحبت‌های «سیدحسین سادات حسینی»، رئیس کمیسیون تخصصی موبایل و لوازم جانبی اتاق اصناف است؛ همان شخصی که اندکی قبل گفته بود: «واردکننده‌های مونتاژکار خود را به عنوان تولیدکننده معرفی کرده‌اند و به‌دنبال ایجاد انحصار در بازار هستند.»
هر چند ممکن است همه این شرکت‌ها، محصول‌شان را به بازار عرضه نکرده باشند اما ۱۰۰ واحد تولیدکننده موبایل عدد بسیار بالایی است، نه فقط برای کشوری مانند ایران، بلکه برای پیشروترین کشورهای این حوزه.
برای درک بیشتر شگفتی این میزان تولیدکننده داخلی، بد نیست بدانید طبق اعلام مؤسسه تحقیقاتی Counterpoint، درحال‌حاضر ۲۵۰ برند تولیدکننده موبایل در سراسر جهان فعال هستند، درحالی‌که این رقم در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۰۰ برند بوده است. می‌بینیم که نه تنها با گذشت زمان، تولیدکنندگان موبایل رشد نکرده‌اند، بلکه اکثر آنها به این نتیجه رسیده‌اند که بهتر است درهای کارخانه‌شان را ببندند، حتی شرکت‌های بزرگی مانند ال‌جی، مایکروسافت و زیمنس.
در لیست ۲۵۰ تولیدکننده موبایل، تنها نام‌های GLX، صاایران، ایکس‌ویژن و جی‌پلاس از ایران دیده می‌شود. اگر ۹۶ تولیدکننده دیگر ایرانی را در میان ۲۵۰ برند در سراسر جهان در نظر بگیریم، به این معنی است که ۲۹ درصد تولیدکنندگان موبایل دنیا در ایران هستند.
کره جنوبی تنها یک برند تولیدکننده گوشی دارداوضاع از این هم عجیب‌تر است. کره جنوبی درحال‌حاضر تنها یک برند تولیدکننده تلفن همراه دارد: سامسونگ. در ژاپن ۱۲ برند فعالیت می‌کنند و این رقم در آمریکا یازده است. تنها ۴۰ کشور از حدود ۲۰۰ کشور در جهان موبایل تولید می‌کنند.
۱۰۰ تولیدکننده موبایل در ایران بیش از آنکه شگفت‌انگیز باشد، نگران‌کننده است. نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی چندین سال است بر طبل تولید موبایل داخلی می‌کوبند اما این‌بار انگار شرایط متفاوت است و عزمی جزم برای تسلط موبایل ایرانی بر بازار وجود دارد. علاوه بر این‌ها، براساس تکلیف قانونی «طرح کلان و معماری شبکه ملی اطلاعات» تا سال ۱۴۰۴ باید ۲۰ درصد بازار تلفن همراه در دست گوشی‌های ایرانی با سیستم‌عامل داخلی باشد.
در این شرایط طبیعی است مردم نگران باشند بلای بازار لوازم خانگی و خودرو، این بار موبایل‌هایشان را نشانه بگیرد.
البته گله مردم از خودرو و لوازم خانگی در مورد کیفیت و قیمت است اما زمانی که صحبت از دستگاهی مانند موبایل می‌شود، دغدغه‌های امنیتی، محدودیت و قطعی اینترنت، حریم خصوصی و مانند این‌ها هم مطرح می‌شود.
درست مانند شبکه ملی اطلاعات که بسیاری به آن طرح ملی کردن و بستن اینترنت می‌گویند، مسئولان، از هر طیف و جناح سیاسی تنها تکذیب می‌کنند ولی نمی‌شود مردم را برای این نگرانی‌هایشان سرزنش کرد، چرا که اگر روزی واردات موبایل خارجی محدود شود یا تعرفه‌های سنگین برای واردات وضع کنند، شاید بسیاری از مردم ناراضی باشند اما هیچکس تعجب نخواهد کرد زیرا اولین‌بار نخواهد بود که با چنین ممنوعیت‌هایی مواجه می‌شوند.
در آخر این را هم بگویم که برای نوشتن همین یادداشت کوتاه و ساده، زمان نسبتاً زیادی صرف کردم چون بیشتر وقتم صرف این شد که بفهمم حتی اگر فرض کنیم انتهای این مسیر، ممنوعیت کامل موبایل خارجی در انتظارمان است، باز هم ۱۰۰ تولیدکننده به چه کارمان می‌آید؟
یک فروشنده موبایل در یکی از پاساژهای معروف پایتخت می‌گفت موبایل ایرانی با حاشیه سود چند برابری به فروش می‌رسد. اینکه این حاشیه سود ریشه در رانتی بزرگ دارد یا نه برای من هم سؤال است. هنوز هم به جوابی نرسیده‌ام اما پیگیر خواهم بود تا بفهمم چه شده که همه دلشان هوای تولید موبایل داخلی کرده است.
کانال عصر ایران در تلگرام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد